Diyalektik dizeler..felsefe ve seçim..

Felsefenin kaçınılmaz noktası.
Materyalizmle idealizm arasındaki seçimdir.
Bilimsel düşüncenin ardından gidenler insana bir 'seçim' hakkı tanıyor.
Bir idealist asla bunu yapmaz.
İnandığı 'dogmatizm' buna izin vermez.
Nesnel ya da öznel olsun, idealizm; her noktadan metafiziğe bağlanır.
Ve yeni dinler yaratır.
Bir insan bilinçli olarak idealizmi seçerse; ki bu çok önemli bir şeydir.
Çünkü bu onun bilinçli seçimidir ve orada içten olmak zorundadır.
Bu tarz seçim yapabilen insanlar; felsefe için çok yararlıdırlar.
Çünkü her düşündüklerini içtenlikle söylerler.
Ve izleyen; 'idealizmi' çok daha net olarak tanımış olur.
Pratikte görmüş olur.
İşte bu nedenle Lenin; 'Akıllı bir idealist, aptal bir materyalistten daha yakındır bize' diyordu.
Buna en temel örneklerden biri Berkeley;
O ' bir kez madde vardır dersek; bu tanrı yoktur demek anlamına gelir.
Bu nedenle madde vardır diyemeyiz; Ama tanrı kesin olarak vardır' diyor.
Madde karşısında bu kadar net bir duruş sergiliyor olması,
Onu incelemeye değer kılıyor.
O incelenince de onun kimliğinde maddenin ‘varlığı’ bir kez daha kanıtlanmış oluyor.
Burada Berkeley bir koordinat.
Çevremizde o kadar çok Berkeley var ki;
Komşularına bir bakmak yeter görmek isteyenlere,
Ya da arkadaşlarına.

Başa dönersek; Seçimini idealizmden yapanın işi kolay.
Çünkü yaşadığı tüm olumsuzlukları, 'tanrı' kavramına yükleyecek ve öğrenme sürecini kapatmış olacak.
Materyalizmden yana tercih yapan ise. Başına bir bela alır,
Tatlı bir bela.
Önce idealizmi aşacak ki, bu seçimi anlam kazansın.
Bu ise çok önemli.
İdealizmi aşabilmek için giriştiği mücadele; bir sonsuzluk gibi,
Çünkü idealizm; her türlü ve belki de bizim ne olduğunu anlamaya zamanımızın yetmeyeceği kılıklara girebilen bir beceriye sahip.
Binlerce maskesi var..
İşte bu aşma çabası; her yerde diyalektik arayışını koşullayacak:
Bir idealist nasıl ki; her şeyi tanrıya yüklüyorsa,
Ve onun karşısında durabilmek ve onunla mücadele edebilmek için.
Bir diyalektikçinin de her yerde diyalektiği görmesi gerekir.
Bu sonsuz bir süreç olduğu için,
Sonsuzluk içinde bir sonlu ve bir insan olduğunu
Ve insanın ardından gitmenin gerekliliğini tanımlamış olacak.
İşte insanın, doğada bulunma nedeni bu.
Bağıntıyı koparmadan, doğallık içinde; insanın ardından gitmek;
Görevi yalnızca bu.