Divaneyim Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Divaneyim

Hayat seller gıbı coşkun akan derya,
Ben, içinde çırpınan zavallı mayın,
Aklı, basımdan alan ayaklarım mı,
Yoksa, o elem acı ve bir hasret mi,
Şaşırıyorum, sanki ben bir divaneyim...

Yatsam sızlıyor, ayaklarım derinden,
Uyumadan, geçermi uzun geceler,
Televizyon haberle, birkaç saat geçer,
Düşünmekle, dolar mı koca geceler,
Yok ki bir umar, sanki ben divaneyim...

Gündüz geçer, geçmez bir türlü geceler, Gün kokusuyla, gözümde pencereler ,
Saatler karışır, gündüzle geceler,
Şaşmıyorum artık,niçin divaneyim ...

Mevlâmdan, sıdkim ile dilemiyorum ,
Sızılarım geçsin diye yalvarıyorum,
Ilaçlarimi muntazam alıyorum,
Geçmedi bu dert diye üzülüyorum,
Bilmiyorum, ben nicin bır divaneyim...

M.Çağlayan 2o.Mart.2022

.