Divanedir Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Sanmaki gönül halayda dır,sen gideli perişandır.
Ya sevdana mahkum,ya da aşkına nişandır.

İçmedim sarhoş oldum,durmadan sallanıyorum.
Sen rahat ol ey sevgili,ben acılara katlanarım.

Dedilerki mest edermiş,bir dokunursam zülfü yare.
Parça parça olmuş bu yürek,zülfü yare olmaz çare.

Acılar işlemez oldu,bu beden sanki demirden perde.
Alıştım artık bekliyorum hala,beni yıkacak dert nerde.

Acılar yoldaşım oldu,yalnızlık ise kuru ekmeğim.
Kaç mevsim geldi geçti,yeşermedi gönüllere ektiğim.

Divanedir bu gönül sevdiğim artık hepten divane.
Gidiyorum buralardan,durmam için kalmadı bahane.

Sanki buz kesilmiş kurşun sıksan kanım akmaz.
Beyhudedir ey sevgili,ateşin artık beni yakmaz.