Divaneden Mektup Şiiri - Erdal Avcı

sevmek fiilindeki mastar ekinin gereksizliği,
duygular karşısında kelimelerin kifayetsizliği ile tünedim kapına.
sırtımda hazandan kalma yamalı bir parka,
ceplerinde birkaç pörsük hayal, üç beş kırıntı umut, biraz da sen var.
aklımı gözlerinin kıskacında bıraktım.
paçavra olmuş gururumu da attım bir kenara.
ederi var mı bilmem,
enkaz misali yüreğimi de şöyle koyuveriyorum yamacına.
istemesen de dursun.
şayet isimsizler mezarlığında yer bulursam bir gün,
o orada aşkımın nişanesi olsun.
sensizliğin ayazında,
hayaline sarılıp uyuyacağım.
sen ne kadar uzağa gidersen git,
ben hep olduğum yerde kalacağım.