Divane Oldum Şiiri - Şehmus Kartal

Bu dünya neye yarar aşkımız olmayınca,
Kelepçelenmiş gibi sana dokunmayınca,
Efsane olur bir gün sana olan bu aşkım.
Yuva olacak bir gün sevdamıza bu kalbim.

Mesken olsun isterim ikimize şu dağlar,
Bilinmez bir haldeyim sesim çıkmadan ağlar.
Bağlanmışım sana ben vazgeçemem senden,
Dönülmez yola girdim elimi çekmem senden,

Bir kutsal mahrem gibi sorgulanmaz sevdalar,
Aşkı memnu değil bu bütün duygum aşikâr.
Aşikâr olmalı aşk saklanmasın kimseden,
Sen alnıma yazıldın yaşamın ilk gününden.

Geçen günlerim heba bir gün oldu gülmedim,
Derdime derman sende neden hala bilmedin.
Yüreğim çok sızlıyor bunun çaresi sende
Ne zaman el uzatsam sırra kademsin bende.

Erişilmez gibisin bu ne kadar sürecek,
Bir bahtı kara oldum hep böylemi olacak.
Bir kerecik seninle yan yana gelebilsem,
Bütün gönlümdekini bir tek sana anlatsam.

Başımdaki bu sevda tünemiş kuş gibiyim,
Geçen zamandan beri aşkının esiriyim.
Zaman bende eriyor durduramadım bir an,
Her lahza sen yanımda hayalimdesin inan.

Belli değil mekânım avareyim peşinde,
Senin gittiğin yolda can veririm izinde.
Hep içimde sakladım aşkını bir sır gibi,
Bir gün elbet sen beni hissedeceksin gibi.

Beni hissettiğinde yüreğim sızlayacak,
Bu heyecanla beni dünya alem duyacak.
Divane olduğumu unutma sakın bir an,
Bu gözler yollarını hep gözleyecektir inan.