Divane Gönül Şiiri - Zihni Derin

DİVANE GÖNÜL
​Yine başladın dalmalara, ey divane gönül,
Kime yandın, kime kandın, ey virane gönül?
Gündüzün hayal meyal, geçen bitmez bir ah,
Bir serabın peşinde, koşdurdun DİVANE GÖNÜL

​Aklın yolu bellidir, sen gidersin tersine,
Kulak asmazsın hiç dünyanın bin bir dersine.
Mecnun’u rehber ettin, düştün aşkın bendine,
Kendi ateşinle tutuştun, ey DİVANE GÖNÜL

​Söz geçmez ki sana, ne desek boşuna,
Gidersin hep sarp kayaların en dik başına.
Bir gülün kokusuna, bir çift gözün yaşına,
Koca ömrünü feda ettin, ey DİVANE GÖNÜL

​Sakinleş biraz desem, fırtınan dinmek bilmez,
Bu yolda yara çoktur, merhem kâr etmez.
Senin sevdan dünyalık terazide tartılmaz,
Arş-ı alaya mı taht kurdun, ey DİVANE GÖNÜL
Yazan Şair:Zihni DERİN
10/12/2025 ANKARA.

Arşı ala:Allahın tahtı
Mecmun:Aklını kaybetmek