DİVÂNE GÖNÜL
Soluyor gül-i ruhsârın kalmadı hiç itibârın
Demlenir derin efkârın ağla ey divâne gönül.
Geçti vakti nevbaharın gül-sitânın lâle-zârın,
Gayrı meydan rûz-i gârın çağla ey divâne gönül.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta