Divâne Gönül Şiiri - Şerife Gündogdu

DİVÂNE GÖNÜL
Soluyor gül-i ruhsârın kalmadı hiç itibârın
Demlenir derin efkârın ağla ey divâne gönül.

Geçti vakti nevbaharın gül-sitânın lâle-zârın,
Gayrı meydan rûz-i gârın çağla ey divâne gönül.

Güllerin ömrü doluyor yasemen sümbül soluyor,
Söyle kim baki kalıyor öyle ey divâne gönül

Bu dünyanın hali böyle ol derdini yâr' e söyle,
Sabreyle gönül sabreyle, sabreyle divâne gönül.

Yok gönlümde neş'e sûrur dertlerim yakar kavurur,
Yaktıkça beni oldurur böyle ey divâne gönül.

Şerifeyim ihtiyâr-ım her murâdım kaldı yarım,
Ne diyeyim Mevlâm kerim söyle ey divâne gönül.
Şerife Gündoğdu
Kasım.2020