Divane Gönül Şiiri - Ali Topal

Gündüz hayalimde gece düşümde
Sen uğrattın beni bin türlü derde
Gel ağlatma beni eller içinde
Diyarı gurbette tutuldum bende
Ne gamdan kaçarsın divane gönül

Yarin bahçesinde gonca gülleri
Doldur ver kadehinden içem zehri
Düşer dilime içli nağmeleri
Hatıran kalbimde bir yangın yeri
Ne gamdan kaçarsın divane gönül

Yarsız bana fani dünya zindandır
Bir selamıda gelmedi çoktandır
Dilim söyler amma kalbim yastadır
Hasretle her gün biraz daha yandır
Ne gamdan kaçarsın divane gönül

Hayat bentleri binbir vaveylada
Tüm dertleri ard ardına koysamda
Böyle mateme dayanmaz dağlarda
Adınıda andıkça diyarlarda
Ne gamdan kaçarsın divane gönül

Açmadan ömür dalında soluyor
Ruhuma hasretin hüznü doluyor
Kime iyilik etsem taş vuruyor
Belli ki boş yere yürek yanıyor
Ne gamdan kaçarsın divane gönül

Resmine bakıp ismini anmammı
Aşk denen masalı baştan yazmammı
Hasret vakitsiz ecelden yamanmı
Mevsim gelmeyince güller açarmı
Ne gamdan kaçarsın divane gönül