Kalbim kiralık bir konak yaptın
oraya her çeşit güzel bıraktın
sefahat içinde sel gibi aktın
hala doymadın mı divane gönül
arı gibi her çiçekten bal aldın
nerde bir güzel görsen daldın
yalan riya ile kalbini çaldın
utan artık yeter pes eyle gönül
bir kuş gibi daldan dala hoplarsın
tüccar gibi kırık kalpler toplarsın
beddua bol alır gönül yıkarsın
utanmaz arlanmaz sıkılmaz gönül
kimisine lüküs hayat vaat ettin
kimini yüz üstü bırakıp gittin
kimini de bir enkaza benzettin
sen hiç utanmaz mısın hayasız gönül
Kemal Gülali hayattan bıktım
çürüt üm varlığım temelden yıktım
elimle ben kendi canımı yaktım
çektiğim elinden yetmez mi gönül
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirler noter tastiklidir.izinsiz kullanılamaz. 03.12.1967 de yazılmış
![Kemal Gülal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/22/divane-gonul-19.jpg)
çürüttüm varlığım temelden yıktım
elimle ben kendi canımı yaktım
çektiğim elinden yetmez mi gönül
kaleminiz daim olsun
TÜM YORUMLAR (3)