Divane gönül Şiiri - Adem Gürcan

Cürretkâr gönlümün başı yine yeni bir belâda;
O ki ürkektir adı zikredilir diye titrer her selâda,
Ne cevap vereceğim der Rabbime, arş-ı alâda.

Başı sıkışınca hemen gelip bana sığınır,
Düşünüp demez ya bu garip kime sığınır?

Bir çift manâlı göze kadardır tüm mertliği,
Bir çift manâlı söze kadardır tüm sertliği,
Asla kabul edemez köpekliği, namertliği,

Baş kaldırır da her defasında başını ezdirir,
Olan bana olur yine beni canımdan bezdirir.

Herşey aşktır, aşk herşeydir onun nazarında,
Bülbül olmaz, hep bülbülünü arar gülizarında,
Alır aklımı beş kuruşa satar da aşk pazarında,

Onca akıllı varken, o gider Mecnûna özenir,
Akıl duruken bilmem ne diye deliliğe bezenir?

Onun için yoktur hiç bu garibin kıymeti,
Etrafında döner sanır, manâyı hikmeti,
Şimdi Ahkârî kimden umsun himmeti?

Allah akıl vere bu sahte-i Mecnûna,
Çevirmeye beni bir aşk-i meftûna.