Divane gönlüm Şiiri - Kutlucan Levent Ge ...

İpini koparmış, uçurtma gönlüm.
Süzülüp gidiyor, nereye düşer.
Yıllardır peşinden, koşup yoruldum.
Olmayacak düşün, ardından gider.

Akıl erdiremem, şaşırdım yolum.
Bu gidişat bizi, kepaze eder.
Benim de fikrimi, sorsana gönlüm.
Görenler halime, saçıyla güler.

Peşin sıra diyar, gurbet süründüm.
Yaşlandım, yoruldum, dur artık yeter.
Türlü çeşit, halden, hale büründüm
Gül zannedip, kuru çalıda çiler.

Anlaşalım senle, divane gönlüm.
Gel de beni dinle bari bu sefer
Yaş geçti elliyi, toprakta gözüm.
Mevla’nın aşkıdır, gözümde tüter.