Divane Gönlüm 2 Şiiri - Remzi Timar

Divane Gönlüm 2

Gece gündüz yanıp söndü
Şu benim divane gönlüm
Aslan’ken KEDİYE döndü
Şu benim divane gönlüm

Dağ bayır demez aşardı
Dünyaya sığmaz taşardı
Şen şakrak hayat yaşardı
Şu benim divane gönlüm

Gidip bir dağa yaslanmış
İş görmez olup paslanmış
Atmıştan sonra uslanmış
Şu benim divane gönlüm

Tok gezerdi kalmazdı aç
Dert olurdu başında taç
Şimdi bir güzele muhtaç
Şu benim divane gönlüm

Hayelleri gerçek sanmış
Gördüğü gözlere kanmış
Sevda güneşinde yanmış
Şu benim divane gönlüm

Remzi der sarardı soldu
Türlü türlü dertle doldu
Bir güzele mahkum oldu
Şu benim divane gönlüm

Remzi Timar

18 – 5 - 2025

Remzi Timar
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 10:47:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!