Divane Gönlüm Şiiri - Tahsin Emek

DİVANE GÖNLÜM

Daldan dala konan divane gönlüm
Bunca Zaman geçti! Yorulmadın mı?
Böylemi geçecek, bu benim ömrüm
Bana Çektirmekten! Hiç bıkmadın mı?

Çile ile geçti, koca hayatım
Olmadı sayende ne kat ne Yatım
Tanınamaz oldu, yüzüm suratım
Erittin de beni uslanmadın mı?

Dinlemedin beni, behey serseri
Geri çevirmedin, tüm gelenleri
Solmaz mıdır dersin, gonca gülleri
Bahçende baharın, sonu olmaz mı?

Her gelene verdin, kırmızı gülü
Ayırmadın gitti, gülden bülbülü
Her mevsimde aldın, birer sevgili
Uslanacak kadar ders almadın mı?

Her çiçeğe konup, aldın balını
Çoğu anda kırdın, aşk dallarımı
Unuttum! günüm ve yarınlarımı
Beni görüp, bana acımadın mı?

Güneş gibi doğdun, sen her günüme
Gönül! Bakmaz oldum, geçen dünüme
Bir çare bul artık şu dertlerime
Yeter gönlüm aşktan hiç bıkmadın mı?