DiVANE DiVANEDİR- Şiiri - Binali Kılıç

Divane, divanedir, bilmez ak'ı, Kara'yı.
Beş kuruşa pazarlar İzmir'i, Ankara'yı.
Duyan duymazdan gelir, duymayanlar sağırdır.
Bir ton bakır yanında, bir tek elmas ağırdır.

Bir bardak su dayanmaz susuzun bir fırt'ına.
Yere düşen yaprağı alır gider fırtına.
Hainlerin gözüne hor görünür sılası.
Bu vatana kin kusar, boynundan asılası.

Gel akıl yoksunun da, us ara, dimağ ara,
Köstebek yuvasına döndü şimdi mağara.
Duydum ki yetmiş derde deva, bir tek baldadır.
Sevildiğini bilip, sevmeyen vebalda'dır.

Söz dudaktan içeri saklanır sa, sır olur.
Helal lokma yiyeyin, elleri nasır olur.
Adam diye koruduk, yaban'ın sefilini,
Orman gibi korusun, orman ise, fil'ini.

Asaletsiz aşığın ahı yara takılır.
Bostanları çürütür, bir hıyara takılır.
Sonu yok bu alemin, saltanatın, Binali.
Eğer yoksa kalıcı bir sanatın, Binali.