Gölgelerin karanlığına saplanan hançer yarası gibi.
Hep ışığında oynarken,yine yorgun düştü arzularım.
Zaman tahtasında hasretimi kazıdım,hülyalar misali.
Bir kıvılcımın hasretiyle yandı, hayalimde sobalarım.
Hep şahikalarım oldu,dumanlı zirvelerde umutlarım.
Yele hasret kalan seher gibiyim,gecenin koynunda.
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta