Gölgelerin karanlığına saplanan hançer yarası gibi.
Hep ışığında oynarken,yine yorgun düştü arzularım.
Zaman tahtasında hasretimi kazıdım,hülyalar misali.
Bir kıvılcımın hasretiyle yandı, hayalimde sobalarım.
Hep şahikalarım oldu,dumanlı zirvelerde umutlarım.
Yele hasret kalan seher gibiyim,gecenin koynunda.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık