Divane aklımı yitirmeden gel...

Yollarına mahkûm ettin gözümü
Yürek yasta dinlemiyor sözümü
Hasretin çıkmaza soktu özümü
…Azrail işimi bitirmeden gel.

Zamanla tükendi yaşama gücüm
Mahşere kalmıştır felekle öcüm
Seni çok sevmişim bu ise suçum
…Divane aklımı yitirmeden gel.

Kimseyi dinlemem sana inandım
Sabır dedin yıllar boyu dayandım
Sen ağlayıp durdun ben ise yandım
…Hasreti toplayıp getirmeden gel.

Bir tek hatam olsa zoruma gitmez
Hasret sona ermez acılar bitmez
Bu kadar zulmü Hak kabul etmez
…Salacam ellerde götürmeden gel.

Seven kavuşurmuş yalan bu rüya
Çok seven murada erermiş güya
İşte ben gidiyom şen olsun dünya
…Ceyhan’ı kabir'e yatırmadan gel.

Seyhan/2003