Ben deliyim ben divane,
Yıkılmış dönmüş virane,
Saç ağarmış bel bükülmüş,
Dökülmüş diş tane tane.
Sevgi nedir hiç bilmedim.
Ortamında büyümedim.
Her an kavga hep gürültü,
Kavga için çok bahane.
Acırım çocuklarıma,
Benzemeseler bahtıma,
Duam onlar mutlu olsun,
Günahsızlar ciger pare.
Benden artık geçen geçti,
Ben çektim, dünyada çekti.
Hiç açmadan soldu gülüm,
Oldum deli ve divane.
Kimsem yok kendimden yane.
Ramazan Ateş/ Enschede-7.10.2005
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 26.10.2005 17:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/26/divane-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!