Herkes bir şey uğruna, Olur deli, divane!
Pek çokları bilmiyor, divanelik dava ne?
Tek mukaddes davama, neyi feda eylesem?
“Akla zarar şey” dersen, o, zarara deva ne?
Çok mu zevkli müfritlik? Ekser yeğler ifratı?
Bu modaya kapılmış, halkın kahir efradı.
Sivrisinek sesiyle, iltibasta gök Rad’ı!
Tefritten çok ifratı, tercih eder divane.
En mukaddes şey bana; iman etmek Allah’a!
Şeksiz, şirksiz, riyasız; teslim olmak İlah’a,
Can istense vermeli, ermek için felaha,
Berat ile çıkmalı, sonda yüce divana.
Har neşreden şuaya, olmam asla pervane!
Nur yolunda gidene, korku nedir perva ne?
Feda olsun her şeyim, ulaşırsam dermana!
Ben terk ettim hevamı, sende uyma hevana!
Cihat ŞAHİN
15.07.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 15.7.2010 16:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihat Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/15/divane-54.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)