Divane Şiiri - Kadir Kaya1

Nasip olursa eğer bir gün,
Seni görmek,
Sana söyleyecek sözüm olur mu, bilmem,
Sen ki, beni sonsuz çöllerde,
Kör karanlık kuyularda,
Sensiz bıraktın,
Öyle kanadı ki, ruhum,
Sana olan sevgimi boğmam gerekti çaresizliğimde,
O benim çocuğumdu, ben büyütmüştüm,
Ellerim kanlı şimdi,

Bir serap gördüm düşümde,
Yaklaştım ve yandım,
Öyle bir yanış ki bu,
Aklım beni terk etti,
Tedaviler görmek oldu sonunda aşkın hediyesi,
Anlamı var mı?
Olmadığını biliyorum.
Sen?
Artık ne seni,
Ne de kendimi biliyorum.
Haziran 2008