Divane Şiiri - Banu Bybanug

[Nakarat]
Kalbime kırık aynalar batırdın sen,
Her parçası bir yalan, bir zehirden.
Ne kadar kırılmışım, ne kadar üzülmüşüm,
Hiç yokken bir neden, nereden sevdim seni ben.

[Verse 1]
Sözlerin zehirli, bir yılan gibi sessiz ve derin,
Her daim duygusuz ve serin.
Seninle savaşmak hep aynı hikâyede,
Kırılıp yeniden başlamak herşeye

[Köprü]
Şimdi söyle, her şey bitti mi gerçekten?
Bu izler silinir mi, beni yok etmeden?
Kalbimde yankılar, adını haykırırlar yeniden,
İçimdeki fırtına durmaz, kopar senin yüzünden.

[Outro]
Bıraktığın enkazı toplayamam ben,
Kırık aynalarda seni arayamam ben.
Yakıyorum kendimi ateşinle ama,
Kaçamam ne senden, ne geçmişimden, dönerim divaneye.