Divane Şiiri - Çay Şairi

Yürüdüğüm tüm sokaklar caddeler senden izler taşıyor
Her kaldırım taşında sanki adın yazılmış
Yanından geçtiğim her ağacın gölgesi gölgen oluyor bir anda
Sokak lambaları desen yüzüme gülümsüyor her bakışımamızda
Tıpkı alev gibi parlayan gözlerin gibi gözlerime doluyor
Karşıdan karşıya geçerken bir karartı beliriyor apansız
Sen olup bana doğru el sallıyor
Vardığımda bir kaç direğin ölü gibi yatan gölgeleri oluyor
Dar sokaktan ilerlerken düşünceli
Ayak sesin oluyor gecenin ayak sesleri
Bilmesem hani arkama dönüp bakacağım inanki
Dönüp baktığımda gözlerime toslayacak gözlerin sanki
Köşebaşındaki fırına yaklaştıkça
İçime kokun doluyor renksiz
Saçlarını andıran buğday başkalarından koparak
Otobüs bekleyen bir kaç silüet var gecenin son seferi
Onlarda heyecanlı tıpkı benim gibi
Ben seni ararken cadde sokak ev bark
Onlar otobüs bekler caddenin sonuna bakarak
Yorgunuz belli otobüs gelse onlar oturup sızacaklar
Seni bulsa gözlerim sarılıp hüngür hüngür ağlayacaklar
Ve bu gece son gördüğüm insanlar binip gitti
Ruhum eriyip aktı ayaklarım altından
Bedenim cadde ortasına yığılmaya pek hevesli
Adım atacak mecalim kalmadı biliyorum
Ayaklarımı hissetmememden bunu anlıyorum
İşte şimdi oracıkta bir boş çuval gibi betona yığılıyorum
Üzerime gazete örteken birileri sabahın erken saatleri
Gözlerim kapanmış dünyaya, ruhum divane seni arıyorum

Bilgehan Işık