Divane Şiiri - Ahmet Sarıtaş

Uslanmaz olurum ben bu yaradan
Aşık olmak nedir sen bilir misin
Divaneyim gidiyorum buradan
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Nağme nağme ötenin günahı olmaz
Yardan alınacak yara sarılmaz
Ben Yunus değilim, herkes sevilmez
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Dağların yamacı bir hoş kokuyor
Senden başkasına yönüm dönmüyor
Yardan gayri kimse hiç gözükmüyor
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Atmadım dışıma gönülde yara
Haktan dilerim hep baki kala
Aşka boynum eğik bunu da bile
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Biçare halim seni geziyor
Gözümde bir damla yaşım süzüyor
Belli etmem amma içim sızlıyor
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Zamanın ötesi bırak da dursun
Dünyanın bucağı başıma gelsin
Kar etmez vallahi İçimi delsin
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Ferhat'ın dağı kazmakla bitmez
Mecnun'a o çöller bir fayda etmez
Aşk ile yanmadıkça bacalar tütmez
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Yandıkça içim eyvallah derdim
Gayrı noldu da şimdi geberdim
Aşkı sende gördüm sende öğrendim
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Madem ki çareyi susmakta bulduk
Sustukça içine kapanık kaldık
Her şeyi gördük aşka yöneldik
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Toz pembe duygular hep hayal kalır
Aşk, içinde kapkara keder bırakır
Hele ki yazdıkça aklını alır
Aşık olmak nedir sen bilir misin

Yan bakalım Sessiz, sessiz bir adam
Gönül dağı dizgin dizgin oyalan
Ahmet'im aşığın gönlünde olan
Aşık olmak nedir sen bilir misin