Dönüp bir bak şöyle geçen tarihe,
Kimler geldi gitti isimsiz köye,
Sanma kalır sana kalmaz kimseye,
Saltanat sürülmez ebedi böyle.
Ne sultanlar geldi ne padişahlar,
İhtişam içinde o hanedanlar,
Nerde utanmadan halkı soyanlar,
Kefene cep koymaz bil ki hocalar.
Kalmaz hiç bir kulun ahı kimsede,
“Kul hakkıyla gelme” demiş Rab bile,
Dilin çok laf eder elin ceplerde,
Bil ki hocan borçlu gitti öteye.
Senaryo, iftira, gıybetler ile
Gününü gün ettin dokuz yıl böyle,
Dilerim Rab’im den Hakk takdir eyler,
İnleyerek derman diye öteye.
Bektaş’ım yakışmaz bu sözler sana,
Bırakalım davam kalsın divana,
Ödün verme asla dürüstlüğünden,
Kilit vur diline etme beddua.
Bekir Yavuz
16.Mart.2011.Çarşamba.
Beyoğlu. İstanbul
Kayıt Tarihi : 26.4.2012 16:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!