Divan Şiiri Sevda Perişanı Diye Yazdılar ...

Yari sorunca gülün dalına, gül dikeni tuğyan etti de, bana bir an saye olmadı felek,
Benim halbuki tamahım senin cezbinden oldu bahar.
Gönlümde öyle sahikalar sökün etti de,nefsine kul olmuş diye gelmedi felek
Başka mevsimler dönüp giderken adiyen kaçarcasına belki de tauna çaredir diye hicabettiler senin lütfu hüsnünden
Sevdayı dert diye getirip ortaya serdiler ki bütün aşkın yolu sana çıkar dediler bahar.

Hayat denilen nefesin bir yanı bu dünyanın
Böyleyse sevda gailesi, bir yanı bu dünyanın
Muhtemel ister deyip bir çiçek alayım dedim amma alamadım
çalduvar çektim deyince felek,
İhtimal, efalen ahaliye sorunca anlaşıldı ki bu da senin yüzünden oldu bahar.

Eyyamı bıraktım yine esbabı cana döndüm
Seni gördüm hayal olsa da durduğun gülüzarda güne değil sana döndüm
Benim gibi asuman öksesinden kurtulmuş bir nâçara,
Ahfazın gelmesine bir menekşe yüzünden sen mani oldun bana bahar.

Bakmasaydın, görmeseydim çekmeseydim nazı cevrini
Ne zaman çekmeye gitsem çilemi bir inziva hanında,
Kimse görmemiş benden başka bu kapkara münzevi viranını,
Bunca berzahın içinde yine beni çilelere garkeden sen oldun bahar.

Seni leylin bir yerinde nasıl görebilirim ey güzel,yosun renginde bir karanlıksa bu berzah alemi,
Evvelce lehvi mahfuzda davet edildiğimde esami kaydında niceleri sevda parişanı diye geçerken
Bir çiçek dalından kendini feda eden çilekeşin, esbabı sırrı diye,
Sonra neticeyi ahvali, senin haki yaprağına yoldaş, ağlayışı mesteden çiçeğine bağladılar bahar.

Enver nver
28.3.2018
09.30