Divan Şiiri Şadol Bahtım Şiiri - Enver Ü ...

Muhteremi raptedeyim derken bir çehre-yi ervahta gördüm gecenin mehtabını ,
Seranatta dile geldi sevdası bülbülün,
Belki haşrolmak bir dilber yüzünden benim halim nicedir bilemem amma müterafıkım ;
Ne çare,tufanmı gönülde hicran, ki gam çölüne düşerken onu temsi eden, ruhsarında rengi kaçtı ak gülün,.
Bir yanda sanki, hazin bir ahvali şerre düşmüş gibi
Bir yamaç duldasında boynu büküldü sümbülün
O zaviyeden bakınca gördüm ki,seni bana dost diyerek gönderenler,
Sirkatin piri şahı olsa gerek ki; çaresizim mahçubiyetten bir hırka bile etmeyen içindeyim saçaklanmış bir kürkün,
Kırk yıllık ah ile cefa yeter ,diyerek nalanımı duyunca, kaderimde, feragat etti karadan,
Alem içinde fitne fücura yol açar gibi güleni çok görünce;
Ümit ettiğim gibi gülmedi bana kalbi özünden bir günüm,
Ben böyle bir ateş hattında bu hale de şükre dalarken sitre gerisine sülkü sefere niyet eyledim,
Yollar izbe, yıkılmış tepeler, dağlar bir sur gününden arta kalan mı Rabbim bu gönülden bana kalan?
Bu yüzden sana nida ederim ki, bahri kadar nice göz yaşı akıtsam bile bir yar için ,
Bilmiyorum bana vefa edermi yar elinde, geri kalanı ömrümün?
Şadol bahtım , bu gün şadumansın, gönlün hicranından burkulduğu gün duyulan seda senin düğünün,
Ne zamanki haddi sevdanın deminde bir vefa yok,
Ne ufukta bir ışık, ne gecede mehtap, simsiyah olur;yüzü o günün,
Sen, perişane, ne kadar meyletmiş bir kul kalbisin ki, na hayrı sefasız,
Gönlümün senden çektiğini ben cihan üstünde kim beşerden görmedim ;
Çileden gayri bir çehreyi naza karşı,ne kara kışım kaldı ne de yaz günüm,
Her halukarane de Rahmanın şefaatına itikadım var ki, benim o yüzdendir, elbette gülecek, gece ile gündüzden bir günüm.
Dilim ile söyledim figanımı, elimle de yazdım, sonra da tevekkülen şükrettim, azimkarane her vakitte amma;
Beni zebun eden riyakar ehli olunca, nisbetlere baha ile uğraşırken, boyun büktü beyaz gülüm al gülüm,

Enver Ünver
14.03.2020
21.17