O ummana mani olmasaydı yakamoz denilen ışıltılar çizilmezdi suyun üstüne,
Semaya el açmış geceleri fiyortlarda nefes gibi şafak rüyasını kandıran dalgalar
Nidaların olduğu alanda basılacak yer olmayınca, bu ıslak sergi,
Gözlerin ağlayışına bir hoşgörü içinde nerden bakarsan kıvrılarak sürünen bir şey dalgalar.
Sorusu olmayan suallerin cevabı gibi kuru bir zeminde hayali kucaklayan mavi renkler,
Azabın yerine gelerek yorgun gönlüme,bu gece huzur veriyor dalgalar.
Semaya el açmış geceleri fiyortlarda nefes gibi sonsuz bir rüyada sanır kendini insan,
Benim maha çizdiğim hatlar bir hurafeyse şayet,
Karanlıkta, tükenmeyen bir arzu ile neden bana el veriyor dalgalar,
Tavusi renklerin bir cümbüş edasıyla coşan nefesteki güzelliğin ibrişimdeki inceliği düşlüyorum ki;
Kundaklarcasına, gündüz güneşle kaybolurken gecelerde,
Sonbahar yüzünden bana surat asıyor ak çizgili dalgalar
Tunç devrinden kalma sarıya çalan ufuklara serilmeden yetim kalan kaval sesi uzaklarda,
Ne desem bilmemki ,beni sarsarak hatıralarıma el koydu geceleri dalgalar
Sanki bu halim pek elveriyor da, bana doğru koşar gibi ,
Benim mahçubuma değil, senin göz yaşlarından ummana serilen dalgalar
Sonsuzluğun göz yaşında bir damla oluyor da Tufan gibi azmi beni boğmayamı ,
Yokluğunun acısına dayanamıyan bir sefilim amma, yüreğime sesin oluyor dalgalar
Enver Ünver.
24.5.2018
Kayıt Tarihi : 26.5.2018 18:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!