Divan Şiiri Gör Şiiri - Enver Ünver

Derunide gönül acısı yok olmadıkça, kurumaz kirpikler göz yaşlarından ,
Avare canın hıçkırıkları sevdadan, hıçkıran, geceleri bir lokma ile hırkadan başka neye evladır? Onu gör,
Revamı bu hüsran bana canan, canda hissemi, söndür bu alevden,
Bir teselli olur elbette mehtap ile yürü ki, seher vakti suğlayı gör,
Ben gülmeyi sende gördüm, hicran yükünü kesbettim diyemeden,
Sende tebessümü görünce bunca hasretten, birden maziden çağlayan gözlerde ağlamayı gör ,
İllaki gelecekse, cefa, bir ömür yolunda, yanmaya sana, boşunadır, bu azabın zindanını kapat, gönül gelmeden,
Ulufe günü hakanın ilk günü, reaya ile ricale ne kadar muteber olur evladı ıyalden
O ihtişamın şahikasında piri pak devletlü sultanı sanki şafak yıldızı görmeye, yer, gök görünmez alâyı valâyı gör,
Sevdada sevgi bir beyhude bir seranattır değilse, mütevaziyi aşar bazen eğilmeden gelir,
Bayraklı hünkar önünde diz çöken geleyanı gör ,
Bir kul kapısında kethüdaya mihmandar olmaya naçare düşer insan bilemez, nazarı kimden,
Gönlün, aşkın zulmünden hicranı neki; nice aşkın ateşleri köz ile kömür olur, kimi bir dağ, kimi çöl misali yığın , birde öte yanı gör,
Öyle dalıp gitmeye ne hacet,ilimler peşinden öyle alimler varki ilmi ile bu dünyaya ışık bıraktı,
Gökte yıldız çölde kum, yerinden sökün ederken, viran olan gönülde hanı gör,
Kimi yerde mecnundan beter, kimi Layla'nın saikasında yanarken,
Kimi kader yüzünden, Leylanın alevinde yanarken, sen beşeri alemde ahı amanı gör,
Tasavvur ile tasavvuf yan yana gelince imanın kadranı hız alır ki, semaların şavkı düşünce, manevi de erilmez heybet olur,
Kimi kendinden geçer, geçilemeyen mekan ise , çalı dikenleri teber olur, hazan gününde talanı gör.
Göz illaki nesneyi görmeye muktedir bulursa kendini nevri dönmeden,
Sema ikliminde bazan çok güzel dilberi periyi bulur, bir de geceleri semaya bakta her yanı gör.
Ummana düşmüş adalar sere serpe elveda demiş gibi neden duruyor
Bu bir dünya seyri,, birde dallar budakta çatalı olmayanı gör,
Çoşkun, depreşen yine didarın özünde tutuşan odunlar
neden köz oluyor?,
Yanan köz düşünce , gönüldeki elem dergahında yanmayanı gör
Her yanda her nesne güzel onlara uzanınca sahiden erilir,,
Benim gözüm ağlasa da her damla, değeri olmayan pul etmez, beri yanda aşkı sevdadan bir ömür ağlayanı gör ,
İlahi Rahman, elem kederi topla defet yolum üstünden, yürümeyi nasibedersen, bir keven otuna takılmıyayım,
Bilgeler diyarına gelenler iklimlerine muhtemel beni almayacaklar sa, beni o zaman çöllerin baharına almayanı gör,
Halbuki hicranım durmaz tarümar eder beni bazan nehre düşerim, bazan buzluklarda kayarım, illaki naçarım,
Rabbim! Benim bu naçiz gönlüm her nefeste tütüyor nefsimin yangınından ben nefsimi temize çıkaramam, o beni ateşe itiyor ,
Rabbim "ila nefsi" hükmünle kurtar, nefsimin ateşine beni bağlayanı gör .
Enver Ünver