Divan Şiiri Beşli Muhammes Kefarete N ...

Ey can! Sende kalsın, başkasına götürme yazımı,
Olurda, bir yere bırakırsın diye düşünmek, azabım olur,
Divana gelenlere bestem ile benim, çalma sazımı,
Fırakım feryad olursa, o zaman sesim avazım olur,
Günlerim hazan, geceler benim, ayazım olur ,

Ne kelam etsem, haddimden korkuyla sinerek,
Yalandan, şirkten söz etsem, sirkat ile yolda giderek,
Çürüyeni mal edip, götürmeye attan inerek,
Riyakar ehlinden üç parçalı göynek giyerek ,
Anlatsam mı malını, belki de benim mevazım olur,

Kimine dokunur merhemi, ağır çeker kimine yare kantarı,
İnsan varki, yemek nasip olursa, ağaç mantarı
Kimine, tacir müneccimin çektiği deve katarı
Burada ucuzdur paslı akçeler, bilinmez orada altın tutarı,
Her kuruşun hesabından kurtulmaya niyazım olur,

Benim çıkmaya meylim bu dünyadan, nasıl bir sırdır?
Bilmiyorum bu virane gönül, nasıl kasırdır?
Dervişin tekkesinde kalan, çul değil belki hasırdır,
Zaman bu dünyada neden asırdır,
Yolum bedeline canım benim, ivazım olur,

Bir gönül sirkati , benim bahçem diye sineme girmiş ,
Neden habersiz, beni görmeden ,bana sormadan
Felek ipini yünden değil, kıldan eğirmiş,
Anladım ki dünyanın yükü benden ağırmış,
Dilerim ki, kebairden kefarete niyazım, icazım olur,

Enver Ünver