Dîvân-ı İlâhîyât 53 Şiiri - Aziz Mahmud Hüdayi

Aziz Mahmud Hüdayi

Aziz Mahmud Hüdayi

1541 - 1628

ŞİİR

98

TAKİPÇİ

Dîvân-ı İlâhîyât 53

Aşk-ı ma'şûku edelden ihtiyâr
Aşk ile hoş zindedir şeydâ gönül
Yerde gökde eylemez oldu karâr
Bir kapıya bendedir şeydâ gönül

Ey Hüdâvend-i Kerîm ü Müste'ân
(Hâ’il) olmaz dillere kevn ü mekân
Sensiz eğlenmez kulûb-ı âşıkân
Sen bilirsin kandedir şeydâ gönül

Cânib-i matlûba per ü bâl açar
Tâir-i kudsî gibi dün gün uçar
Dil Hüdâyî arş ü kürsîden geçer
Sanmagıl ki bundadır şeydâ gönül

Aziz Mahmud Hüdayi
Kayıt Tarihi : 21.3.2016 15:46:00

Şiiri Değerlendir

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Doğa Fendi

Hüdayi her sabah erkenden kalkarak hocasının abdest suyunu ısıtıp hazır ederdi. O sabah ise uykuya dalmış ve ancak son vakitte uyanabilmişti. Derhâl ibriği aldı. Fakat ısıtmaya vakit yoktu. Çünkü hocasının ayak seslerini işitiyordu. İbriği göğsüne bastırmış bir halde kalakaldı. Üftâde eğilerek; 'Haydi evlâdım suyu dök.' dedi. Hüdayi ise ibriği göğsüne bastırmış hâlde duruyor ve buz gibi olan suyu hocasının eline dökmeye kıyamıyordu. Üftâde tekrar; 'Haydi evlâdım! Ne duruyorsun? Geç kalacağız.' deyince, çekine çekine ve korkarak suyu dökmeye başladı. Ancak hocasının sözü onu bir kat daha şaşırttı. 'Evlâdım Mahmud bu su ne kadar ısınmış böyle. Bunu normal ateş ile ısıtmayıp, gönül ateşi ile ısıtmışsın. Bu hâl artık senin hizmetinin tamam olduğunu gösteriyor.'

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Aziz Mahmud Hüdayi