Dîvân-ı İlâhîyât 5 Şiiri - Aziz Mahmud H ...

Dîvân-ı İlâhîyât 5

Ey pâdişâh-ı bî-vezîr
İhsân cenâbından senin
Ey bî-şebîh ü bî-nazîr
İhsân cenâbından senin

Her şey'e sen verdin vücûd
Cümle sana eyler sücûd
Cânım seni kılsın şuhûd
İhsân cenâbından senin

Kapındaki bî-çâreler
Koyup ya kande varalar
Ayrık kime yalvaralar
İhsân cenâbından senin

Her emri tedbîr eyleyen
Eşyâya te'sîr eyleyen
Cân ü teni bir eyleyen
İhsân cenâbından senin

Sana Hüdâyî ey Kerîm
İster sırât-ı müstakîm
Sensin çü Rahmân ü Rahîm
İhsân cenâbından senin

Aziz Mahmud Hüdayi
Kayıt Tarihi : 19.3.2016 17:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Doğa Fendi
    Doğa Fendi

    Hüdayi her sabah erkenden kalkarak hocasının abdest suyunu ısıtıp hazır ederdi. O sabah ise uykuya dalmış ve ancak son vakitte uyanabilmişti. Derhâl ibriği aldı. Fakat ısıtmaya vakit yoktu. Çünkü hocasının ayak seslerini işitiyordu. İbriği göğsüne bastırmış bir halde kalakaldı. Üftâde eğilerek; 'Haydi evlâdım suyu dök.' dedi. Hüdayi ise ibriği göğsüne bastırmış hâlde duruyor ve buz gibi olan suyu hocasının eline dökmeye kıyamıyordu. Üftâde tekrar; 'Haydi evlâdım! Ne duruyorsun? Geç kalacağız.' deyince, çekine çekine ve korkarak suyu dökmeye başladı. Ancak hocasının sözü onu bir kat daha şaşırttı. 'Evlâdım Mahmud bu su ne kadar ısınmış böyle. Bunu normal ateş ile ısıtmayıp, gönül ateşi ile ısıtmışsın. Bu hâl artık senin hizmetinin tamam olduğunu gösteriyor.'

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Aziz Mahmud Hüdayi