Dîvân-ı İlâhîyât 142

Sakın emânete etme hıyânet
Bir gün ıssına tapşırsan gerekdir
Bâkî değil bunda beğim ikâmet
Bir âleme dahi varsan gerekdir

Nice bir gafletden uyanmayasın
Dergâh-ı Hakk'a varam sanmayasın
Bir iş et kim sonra utanmayasın
Ne işlersen varıp görsen gerekdir

Fânîde görmeyen resm-i sebâtı
Ölmezden ön ölüp bulda hayâtı
Yeter etdin ednâya iltifâtı
Bir âlî dîvânda dursan gerekdir

Altûndan hâs gönül çürümek neden
Efkâr-i fâside bürümek neden
Her bir zâga salıp yürümek neden
Bir gün şahbâzı uçursan gerekdir

Fermân erişicek yüce Hazret'den
Uyarırlar seni nevm-i gafletden
Götürüp ayağı bezm-i kesretden
Otâğı berzahda kursan gerekdir

Hüdâyî âlemin yokdur sebâtı
Ölmezden ön ölen buldu hayâtı
Yeter etdin ednâya iltifâtı
Bu âlî dîvânda dursan gerekdiı