Dîvan-ı Elest Şiiri - Urfalı Mehmed Şevket

Bu cihan içre kurulmaz idi “Dîvan-ı Elest”
Mahrem-i sırr-ı Hudâ olmasa merdân-i Elest

Yâr ettikçe o dem âlem-i erevâha hitap
Oldı dil âşık-ı mestâne-i “Dîvan-ı Elest”

Mevleviler o mahebbetle hanüz devr eyler
Anları raksa getirmiş gam-ı Sultan-ı Elest

Şem’in envârına hiç can mı verir pervâne
Olmasa vâlih u şûride-i sûzan-ı Elest

La’l-i şirin ü şeker-bârını bûs etmek için
Cem’ olur hâk-i der-i yârda mestân-ı Elest

Gülşenin nâsiyesinde okunur nüsha-i aşk
Açılır vakt-i seher mekteb-i Dîvan-ı Elest

Şevket ol menfil-i uşşakda mest-i ezelî
Etsin irşad seni neşve-i elhân-ı Elest.