Divân! Şiiri - Mehmet İslami

Akıl mâ’luktur velâkin, satılmıyor bir kere
İnsan şeytanlarına taş, atılmıyor bir kere
Mert dayanır namert kaçar kıyâmetine kadar
Hikmet, esrar her kulağa katılmıyor bir kere

Âşk badesi erenlerin kadehinden içilir
Muhabbetin yükü ile okyanuslar geçilir
Yüz Yirmi günün sonunda saîd, şâkî seçilir
Ahd’i misâksız yatağa, yatılmıyor bir kere

Sağ yanının üzerinde sağ eline yanağı
Yatar iken Bûrak ile kat eylemişti dağı
Canla başla terketmişti o mübarek otağı
Bûrak ise Cebrâilsiz tutulmuyor bir kere

Niyetimiz, amelimiz, taklitten arî bizim
Her uzvumuz emânettir zannetme deri bizim
Lütfeyledi secdemize, ummânı, yeri bizim
Denize düşülse bile, batılmıyor bir kere

İSLÂMİ’yim imânımız taklit değil tahkîkî
Takip ettiğimiz yolsa Habîbinin hâkîkî
Biz kullarız, O hiç yoktan yaratandır tâbi kî
Müstâkimde; hudûsata, çatılmıyor bir kere