Divân! 2 Şiiri - Mehmet İslami

Yüz yıldır izindedir, mozolededir umut
Yatıp kalkıp söyletti; Çile bübülüm çile
Hephaistos tapınağı, eşidir anıt gömüt
İzmir marşıyla gitti, dönüp bakmadı bile

Halef selef izinde, üstündedirler biz’in
Mesai semtinize hiç uğramıyor sizin
İçi harâmla dolu şişen göbeğinizin
Ne diyecesinizki yanıp dönünce küle

Adı ilân ediyor, demişler ki ‘ÇAN KAYA’
Özde hamûlelerine çalınmıştır ÇANMAYA
Fesoptik çukurunda, Nazâr ediyor aya
Güneşi, Necm’i itti, Kul olunca Kâbile

Dönüp bakamaz elbet, gözünü çıkaracak
Yüz yıl incir diktiği, yanmayan onca ocak
Yokmu müslüman iken, onunla kucak, kucak
Olanda imân bitti, Dîni nedir bak hele

Sanki zembille indi, semâdan yeryüzüne
Etrafı hep dalkavuk, bak düzine, düzine
Hiç mesâileri yok, doymuyorlar izine
Gülzâra diken yetti, yer kalmadı sümbüle

Mahreminde katleder, mazlumları susarsın
Kimliği gayri sahih, Sen bağrına basarsın
Meclisinden çıkarır, dizginini kasarsın
Bülbülü düşman etti, Âşık olduğu güle

İSLÂMİ sen ne dersin? Elenizme tapılır
Türk-İSLÂM olan dilin, Anlaşılmaz yapılır
Yaratanın yolundan, Sapıklığa sapılır
Artık cana tak etti, Hâlâ çektirir çile