gönül hak divana meftundur gider
şuursuzca ağlamadan ne çıkar
bülbül hoş nâmeyi derunda dinler
sadık aşık ümit ufkunda uçar
bu sahrada bi derd-i gam yürünmez
gündüz aradığın gece bulunmaz
kendini beyenmiş cehlini bilmez
âkil olan er kibirliden kaçar
hoş nâmeyi bin parçaya bölmüşler
her arzuyu bir sineye gömmüşler
kağıt desin kalem yazsın demişler
ârifan meclisi her dem gül saçar
yedi iklim senin olsa ne çıkar
aşk iline yaz günü yağmışsa kar
mevlâya yönelen kalp onu arar
aşık hak yolunda su gibi akar
Kayıt Tarihi : 10.2.2008 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!