Distopya Ve Balmorhea Şiiri - Mert Durmazer

Karıcığım,
küçük bir kız çocuğunun korkak ve kaçamak
gözlerine sahip karıcığım büyüyeceksin,
sevmeyip aldattıkça bu aksi adam seni,
ve sen bir köle gibi dizlerinde kaldıkça,
“ne şanslıymış sevdiği kadınlar,” diye her gün ağladıkça,
ki bu diyebilme eylemi ki diyebilmek bunu uzaklara
karıcığım büyüyeceksin, büyüyeceksin yabani otlar gibi,
derken büyüyeceksin ki bu diyebilmenin adı olacak bir gün gitmek,
gideceksin karıcığım, acını sırtına alıp gideceksin,
alıp gideceksin ki kavranabilsin şu gün şu saat memelerin,
alıp gideceksin ki akabilsin beynin yere
ve süpürsün düşüncelerin ayak parmaklarımı ucuz paspaslar gibi,
sen yine de kabuslarla büyüyeceksin bir başına ve uzağımda,
çünkü anlayacaksın, ancak bebekler büyür bu şekerli rüyalarla.
Yolu yok karıcığım, sen savaşacaksın,
savaşacaksın işte bu ve şu düşmanla
ve küfredeceksin geldiğin zaman ucuna yenilginin,
küfreceksin kaçıp karanlığına düştüğünde bu yolların,
küfretsen de gideceksin,
çünkü karıcığım her şeyini kaybettiğinde bir kulun,
gözleriyle de savaşabileceğini göreceksin.
Çünkü karıcığım Sierra Leona’daki o kız çocuğu,
elleri ve ayakları kesilmiş, dişleri kıçına giydirilmiş kız çocuğu,
Prometheus’un ışığını gözleriyle saklayan o kız çocuğunu gördüğünde
ki gözleri karıcığım, acıya göğüs geren gözleri,
öğreneceksin karıcığım,
ancak acıya göğüs gerdikçe büyüyebilir
bir kız çocuğunun memeleri.
Ellerin terlese de karıcığım,
terlese de ellerin anca elleri gül kokan bir kız çocuğunun
zapt edilmiş gizli kaleleri gibi,
kanayacak ve yine korkusuz bakacaksın
tüm deliklerinden kan boşalan Bağdatlı o çocuk asker gibi.

Karıcığım,
ancak büyüdüğünde anlayacaksın bazı şeyleri,
büyüdüğünde sen
ve dünyanın kiri bu üstümdeki çarşafa yığıldığında
anlayacaksın masumiyetin çoktan bıraktığında seni
ve ideallerin dünya denen bok çukuruna birikmeye başladığında
birkaç sigara ve fıçılarca ucuz birayla
evreni patlatamayacağını göreceksin.
Üzgünüm karıcığım,
üzgünüm ama o gün sadece sevişmek var olacak.
Sadece sevişmek,
çürümüş bedenlerle,
çürümüş ruhlar adına ve çürümüş tohumlar uğruna
yeni bir dünya yaratabilecek kadar sevişmek.