Dişlerimi sıkarak adını sayıkladığım zamanlar oluyor, içimi kanatır gibi. Kimi en çok sevsem sureti sana benziyor biraz. Ve tüm bu çelişkiler arasında önce gözlerim seni arıyor, iyi ki yoksun diyorum ardından. Derin bir nefes alıyorum ve dişlerimi sıkıyorum tekrar. Gözlerim kapanacak gibi oluyor, korkuyorum, o hem bildik hem yabancı yüZün beliriyor birden. Git diyorum sesim kısık, zor duyuyorum kendimi belki duyarsın diye tekrarlıyorum git... Sen yoksun ki. Sen kötüsün. Ben kötüleri sevmem. Çocukluğumdan kalma bir alışkanlık bu. Masallarda hep iyiler olur hep iyiler sevilir. Masalımdan git diyorum. Sesim hep kısık. Duymuyorsun. Yine geliyorsun. Kendini biraz daha sevdiriyorsun ardından. Ve tüm kötü adamlar gibi gidiyorsun tekrar. Bildiğim tüm mutlu sonları yok eder gibi...
Tülay ŞitKayıt Tarihi : 15.9.2014 15:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)