“Adamın kirpiğinde ne zamandır oturan yaşlı bilge, anlattı uzun uzun...”
Bir yerden başlamak gerekiyordu. Aşağıdan bir yerden, serzenişle başladı adam.
(Ayaklarımda çimento külçeler, akmıyor adresine nehirlerim
Ve yitip gidiyor sularda sözler, yitiriliyor içimde güncelerim)
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu yaptığınızın tam adı ne bilmiyorum ama çok keyifli bir yazıydı. Başarılı bana göre. çok sevdim... Tebrikler Gülay Yıldız
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta