“Adamın kirpiğinde ne zamandır oturan yaşlı bilge, anlattı uzun uzun...”
Bir yerden başlamak gerekiyordu. Aşağıdan bir yerden, serzenişle başladı adam.
(Ayaklarımda çimento külçeler, akmıyor adresine nehirlerim
Ve yitip gidiyor sularda sözler, yitiriliyor içimde güncelerim)
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu yaptığınızın tam adı ne bilmiyorum ama çok keyifli bir yazıydı. Başarılı bana göre. çok sevdim... Tebrikler Gülay Yıldız
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta