“Adamın kirpiğinde ne zamandır oturan yaşlı bilge, anlattı uzun uzun...”
Bir yerden başlamak gerekiyordu. Aşağıdan bir yerden, serzenişle başladı adam.
(Ayaklarımda çimento külçeler, akmıyor adresine nehirlerim
Ve yitip gidiyor sularda sözler, yitiriliyor içimde güncelerim)
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
