Kıvrımları hançerler kadar keskindi,
Teniyse gül gibi yumuşak ve inceydi,
Tüm korkularımı ateşe atıp,
Tutuşturdum cesaret meşalesini…
Usulca sokuldum gül kokuyordu teni,
Gerdanı hançerler kadar keskindi.
Öpünce kan revan içinde kalır dudaklarım
Artık dişime kanı değdi sevdamın…
Dilimi kana buladım gül koktu kalemim
Elimi saçlarına doladım süt koktu kalemim
Beladan belaya atladım kan koktu kalemim
Ben Artık mühürledim kalbimi kan ile gül ile aşk ile…
Meksen Kılınç
07/09/2020
Kayıt Tarihi : 7.9.2020 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!