Dişi kuş Şiiri - Dağlar Özügüç

Aslında ben karşı karanlık ormanın
Bir garip körpe kuşuyum
Buralara pek yabancıyım
Ben bu iklimlerde pek yaşayamam
Karşıdadır benim tüm yakınlarım
Uzaklaştırma beni muhitimden
Oralarda çok emeklerim var
Sevdiklerimin koynunda büyürüm
Buralarda durmam giderim
Arada mesafeler olsada
Sana yüreğinden bile yakınım
Ama beni biraz anlamalısın
Bulamazsan beni üzülme sakın
Ararken birazda iç dünyana bakacaksın
Sonuçta benden çok şey bulacaksın
Gittiğimiz yollar da ara beni
İçtiğimiz sulara bile izimi bıraktım
Yudumlarken damlaların tadından ayır beni
Birde asbuğa gölündeki anılar
Hele o uçurttuğumuz uçurtmalar
Masmavi göklere el sallamalar
Ne güzeldi o emsalsiz hatıralar
Şimdi o uçtuğumuz kayanın başındayım
Bak işte buralar benim vatanım
Ben buralarda özgürce yaşarım
Gökte bir kızgın güneş
Mühürlüyor gizemli anılarını ormanın
Hadi kalk artık gitme vaktidir
Bizi bekler kanadı kırık kuş
Sazlıklar arasında baş kaldırdı
Tek kaldı diye hıçkırıkla ağlayan
Boynu bükük dişi kuş