güvercingillerden dişi bir Yusuftutan
bizim ofisin darebesine yuva yapmıştı
önce büyük bir uğraşla yuvasını çalı çırpıyla düzdü
o çırpıları yukarı dizdikçe rüzgar da döktü
indi çırpıları defalarca yukarı çekip dizdi
yalanım yok belki de saatte kırk kez inip çıktı
ne bıkmak bildi ne de usanmak
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta