güvercingillerden dişi bir Yusuftutan
bizim ofisin darebesine yuva yapmıştı
önce büyük bir uğraşla yuvasını çalı çırpıyla düzdü
o çırpıları yukarı dizdikçe rüzgar da döktü
indi çırpıları defalarca yukarı çekip dizdi
yalanım yok belki de saatte kırk kez inip çıktı
ne bıkmak bildi ne de usanmak
hem de Diyarbakır'ın o Temmuz sıcaklarında
oysa erkek olanı hiç yerinde kıpırdamadı bile
hatta ara sıra inip başında ötüp ötüp durdu
dişi Yusuftutan yuvasının peşindeydi
erkek olanı şeyinin peşinde
neyse ki rüzgar bir hafifledi
Yusuftutan da yuvasını bitiriverdi
dişi olanı yuvasını yaptı,
evini barkını kurtardı,
yavrularının başını sokacağı bir ev yaptı
ya erkeği
hava attı, magandalık yaptı
bir de kadıncağızın beyninin tasını atTırdı.
erkek zihniyeti ya.
Kayıt Tarihi : 31.10.2018 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!