Güvercingillerden dişi bir yusuftutan
Bizim ofisin darabesine yuva yapmıştı
Önce büyük bir uğraşla yuvasını çalı çırpıyla düzdü
O çalı çırpıları yukarı dizdikçe rüzgar da döktü
İnip çalı çırpıyı defalarca yukarı çekip dizdi
Yalanım yok belki de saatte kırk kez inip çıktı
Ne bıkmak bildi ne de usanmak
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta