Güvercingillerden dişi bir yusuftutan
Bizim ofisin darabesine yuva yapmıştı
Önce büyük bir uğraşla yuvasını çalı çırpıyla düzdü
O çalı çırpıları yukarı dizdikçe rüzgar da döktü
İnip çalı çırpıyı defalarca yukarı çekip dizdi
Yalanım yok belki de saatte kırk kez inip çıktı
Ne bıkmak bildi ne de usanmak
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta