Dişi Bir Yusuftutan Şiiri - Burhan İşiyok

Güvercingillerden dişi bir yusuftutan
Bizim ofisin darabesine yuva yapmıştı
Önce büyük bir uğraşla yuvasını çalı çırpıyla düzdü
O çalı çırpıları yukarı dizdikçe rüzgar da döktü
İnip çalı çırpıyı defalarca yukarı çekip dizdi
Yalanım yok belki de saatte kırk kez inip çıktı
Ne bıkmak bildi ne de usanmak
Hem de Diyarbakır'ın o Temmuz sıcaklarında
Oysa erkek olanı hiç yerinden kıpırdamadı bile
Hatta ara sıra inip başında ötüp ötüp durdu

Dişi yusuftutan yuvasının peşindeydi
Erkek olanı şeyinin peşinde
Neyseki rüzgâr biraz hafifledi
Yusuftutan da yuvasını bitiriverdi
Dişi olanı yuvasını yaptı
Evini barkını kurtardı
Yavrularının başını sokacağı bir yuva yaptı
Ya erkeği
Hava attı, magandalık yaptı
Bir de kuşcağızın beyninin tasını attırdı
Erkek zihniyeti ya