küçük ve sık yapraklı bir dişbudağın
kopkoyuca gölgesi düşüverirken yere
oturmuş bulundum o anda bir çardağa.
akşamın serinliği efil efil eserken
seyre daldım.
güneş cami üstünden usul usul batıyor.
dişbudağın ardından hüzmeleri sızıyor.
ördekler asfalta bıdık bıdık çıkıyor.
yorgun sesli traktörler avlulara intikal...
arkamda top oynayan köylü çocukları var.
tavuklardan artakalan mısırlardan
öğün oldurmaya çalışan kuşlar
elinde ince çalıyla hayvan kovalayanlar...
yere bakınca sarı çiçek,
pembe çiçek,
beyaz çiçek,
mavi çiçek,
çiçek de çiçek...
dişbudağın gölgesinde seyir son bulur
yavaş yavaş akşam olur.
Kayıt Tarihi : 13.5.2023 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerimi bıraktım...
TÜM YORUMLAR (1)