Karşılıksız acılarla tozlanıyordu kimsesiz kalbi.dağılıp gitmemek için bütün kapılarını kapatmıştı hayata.duvarlarının gerisinde hem içindeki kötülüğü susturuyor hemde dışardaki kötülüklerin içine girmesine engel oluyordu.ama kötülüklerden saklanırken iyi rastlantılara, aşklara, onu uzun yollara çıkartacak olan doğurgan acılara da kendisini kapatıyordu.ve ne zamandır kalbine iyilik yağmurları yağdırmıyordu.. çünkü böyle olması gerekiyordu, çünkü çektiği acılar genç yaşta bükmüştü belini ve doğrulmak için dışarıya tüm kapıları kapatması gerekiyordu.
'Dışarıya kapıları kapattıkça içerime umut ışığı doğuyor'
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden