Bazan ummadığın kişi, can olur can’dan içeri,
Bazan canın verdiklerin; bir bakmaz camdan içeri.
Kimi sorar nedir işin, kimi sorar var mı aşın,
Dağ gibi dumanlı başın, gün girmez senden içeri…
Boş laf ile torba dolmaz, elden gelen öğün olmaz,
Gönül bağı asla solmaz, dost girse ondan içeri.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta